In de kring van de Nieuwe Kerk zijn de afgelopen drie mensen overleden. Wij gedenken Henk Mooibroek, Wilhelmina Knol, en Marten Maring.
In memoriam Henk Mooibroek, door Frieda Jager
Op 23 december overleed Hendrik Mooibroek op 84-jarige leeftijd. Vier jaar daarvoor overleed zijn vrouw Jelma. Een moeilijke tijd brak aan. Henk kon moeilijk de draad weer oppakken maar liet daar zo weinig mogelijk van merken. Hij had geen hulp nodig, hij redde zich wel. De werkelijkheid was anders. Gelukkig hield zoon Henk de boel goed in de gaten.
We lazen in de dienst Psalm 23. “De Heer is mijn herder.” Deze Psalm laat niet zien hoe gemakkelijk het leven is maar hoe zwaar het kan zijn. En wat mooi dat we dan juist in de nood mogen voelen dat God er is. God zegt: “kom bij mij, dan ontbreekt het je aan niets.” In dat vertrouwen, waar Henk zeker van was, hebben we Henk losgelaten. De graflegging vond plaats op de Harenerhof.
In memoriam Wilhelmina Knol, door Simon Bijl.
Op zaterdag 30 december overleed op de leeftijd van 91 jaar Wilhelmina Jacoba Knol-Dominicus, Kraneweg 103. Na het overlijden van haar man, Klaas Knol, bleef zij tot haar einde wonen in het huis aan de Kraneweg. Kinderen en kleinkinderen wisten haar daar eigenlijk altijd wel te vinden. De laatste periode werd alles wat moeizamer, maar van verhuizen wilde zij niet weten.
Op vrijdag 5 januari hebben we van haar afscheid genomen in de kerk van Midwolde, waar zij op de begraafplaats naast de kerk werd begraven naast haar man. De woorden van Psalm 33, 1 – 9 vormden de tekst bij dit afscheid. Moge de Eeuwige troost en kracht geven aan allen die haar zullen missen, niet in het minst haar kinderen en klein- en achterkleinkinderen.
In memoriam Marten Maring, door Frieda Jager
Op 2 januari jongstleden overleed Marten Maring op 90-jarige leeftijd. Hij is en was de vader van Joke Riemersma en schoonvader van Wieger Riemersma. Marten Maring verloor zijn vrouw vier jaar geleden. Hij ging de laatste tijd hard achteruit en moest het leven uiteindelijk loslaten.
Hij was niet altijd gemakkelijk geweest. Voor zichzelf niet maar ook niet voor anderen. Hij had een passie voor muziek. Vooral religieuze liederen en orgelmuziek. Hij was dol op de Nieuwe Kerk en het orgel daarvan. Het was dan ook heel fijn dat de dankdienst voor zijn leven op 9 januari in de Nieuwe Kerk kon worden gehouden. “De laatste reis,” gezongen door het Eemsmond Mannenkoor Cantate Domino klonk bij aanvang van de dienst. In dit koor had Marten Maring zelf gezongen.
Als lezing lazen we Psalm 138. Een lied van dankbaarheid. En dat was wat bij Marten en zijn vrouw hun hele huwelijk de boventoon voerde. Ook na haar overlijden was Marten dankbaar voor wat het leven hem nog bracht. Bij het uitdragen van de kist door de twee dochters, speelde Mannes op het orgel: “Eens als de bazuinen klinken.” Een mooie afsluiting van de dankdienst. Dat God alle mensen die Marten liefhadden mag sterken en troosten.
