Dankwoord op een mooie Pinksterdag

Vanmiddag was de vierde voorstelling van ‘Op het spel’. Bewegend over het Nieuwe Kerkhof met al die mensen die het theater niet wilden missen, dacht ik terug aan het feest voor mijn afscheid in diezelfde tuin. Er is zo veel om dankbaar voor te zijn. De afgelopen jaren voelden voor mij als een tijd van oogsten. Vruchten werden geplukt van elkaars creativiteit. Geloof bloeide en gaf vreugde. Niet in uitgeschreven belijdenissen, maar in samen vieren. Met de zondag als hartenklop. De oplettende blik, de arm om de schouder, het gedeelde verdriet, de humor, de weigering van zoete koek, de ontspanning, het was er allemaal. ‘Je kunt Evert Jan wel uit de Nieuwe Kerk halen, maar de Nieuwe Kerk niet uit Evert Jan’ zei een van de collega’s in Stad. En zo is het.
Ik wil jullie danken voor de liefde die ik heb gevoeld tijdens het afscheid. Voor de feestelijk gedeelde dankbaarheid. Voor de goede gaven die mij zomaar in de schoot geworpen werden. ‘Om op reis te gaan’ zeiden Joke en Birgit die veel tijd hebben gestoken in de organisatie van het feestelijk afscheid. Vast met jullie goedvinden, heb ik de helft gedeeld met ‘de boom die bang was voor een roodborstje’ (tekst: Kees van der Zwaard, illustraties: Janneke Hoek), zodat dit prachtige verhaal uit de theatervoorstelling van ‘Op het spel’, in de vorm van een prentenboek, gedeeld kon worden met alle spelers en musici. Met de andere helft ga ik op mijn nieuwe wandelschoenen pelgrimeren langs het wad over het Ziltepad en verder. Wie weet ontdek ik gaandeweg wat bij mij past in deze nieuwe levensfase.