Helpen
Onlangs luisterde ik naar een kerstverhalen-podcast. Het verhaal over een verpleegkundige in een groot ziekenhuis in Den Haag bleef sprak me sterk aan. In het ziekenhuis worden elk jaar daklozen en andere mensen in eenzame situaties uitgenodigd. Zij verblijven daar op de leegstaande kamers in de minder drukke periode in het ziekenhuis tijdens kerst. Om tijdens deze dagen van het jaar niet alleen te zijn. De verpleegkundige stelt een nepdiagnose van een oververmoeide knie bij een van de eigenzinnige ‘patiënten’. Met die diagnose mag deze man niet alleen gelaten worden. Ze trekken de hele kerst elkaar op. De verpleegkundige brengt hem in een rolstoel van afdeling naar afdeling, schaterlachend alle regels brekend. De dakloze man heeft in “Hotel Hospitaal” de tijd van zijn leven. En de verpleegkundige? Werkt hij dan de hele kerst door? Ja, want zo blijkt uiteindelijk, ook hij had anders de kerstdagen ook eenzaam moeten slijten. En hier met de daklozen, beleeft hij zijn kerstfeest.
Als ik mijn studenten Social Work naar hun favoriete film vraag, komt “Les entouchables” vaak voorbij. Dat is een film over een werkloze man die tot zijn verbazing wordt aangenomen als verzorger en metgezel van een oude rijke man in een rolstoel. De twee ontwikkelen een bijzonder waardevolle vriendschap en beleven vele avonturen. Er ontstaat een band die voor beide hele nieuwe werelden opent.
Een van die studenten loopt stage en gaat in dat kader langs bij thuiswonende ouderen met dementie. Zelf heeft ze een vluchtelingen-achtergrond en spreekt de Nederlandse taal niet vloeiend. Omdat de mevrouw die ze bezoekt zelf geen enkele noodzaak ziet om verzorgd te worden, is haar niet verteld dat deze studente zo nu en dan langs komt om de mantelzorger bij te staan. In plaats daarvan krijgt deze mevrouw een buitenlandse jongedame op bezoek die wil oefenen met de Nederlandse taal. En inmiddels is daar dansles bijgekomen en doceert mevrouw hoe in haar tijd gedanst werd. De ogen van de studente stralen als ze vertelt hoe deze mevrouw op tenen en hakken door de kamer zwiert.
Het ultieme plot voor elk feel-good verhaal. Het laat de scheiding tussen wie helpt en wie hulp krijgt wegvallen. Mensen die niet meer mee leken te tellen, maken iets bijzonders los in degene die de helper dacht te zijn. Dat blijft inderdaad wel even hangen en nodigt uit om met een andere blik naar mensen te kijken.
Erwin Landman
Winterdagje is de opvolger van Herfstdagje. Miniatuurtjes om de lezer een hart onder de riem te steken in Corona tijd. Twee keer in de week: op dinsdag en op vrijdag. Naast de inmiddels vertrouwde schrijvers: Tirtsa Liefting, Matty Metzlar, Tim Smid en Evert Jan Veldman, zijn vier gastcolumnisten gevraagd: Alexandra Matz, Erwin Landman, Marieke Laauwen en Arjen Zijderveld.
