Eerlijk gezegd ben ik altijd blij als kerst weer voorbij is. Geen ingewikkelde kerstdiners meer met vreemde soorten vlees en vergeten groenten. Geen zoete kerstfilms meer op Netflix met vrijgezellen die met kerst eindelijk een vriendje of vriendinnetje vinden. Een einde aan de kerstliedjes op Sky Radio. Niet meer Driving Home for Christmas, Last Christmas of All I want for Christmas is you.
Toen ik op de lagere school zat, had je het liedje ‘Eeuwige kerst’ van Anny Schilder van BZN met Kinderen voor Kinderen, geschreven door Henk Temming van de band Het Goede Doel. In dit nummer bestaan er minstens zes kerstdagen en wordt gezongen: “Kon het maar eeuwig kerstmis zijn…” “Op eerste kerstdag zijn alle mensen vrienden, op tweede kerstdag zijn grote mensen klein, op derde kerstdag gaan alle deuren open. Kon het maar altijd Kerstmis zijn …” Bedoeld wordt dat er dan altijd vrede is maar in mijn hoofd was het het ergste wat je kunt bedenken: elke dag kerst. Elke dag opgeprikt in je zondagse kleren in een kringetje met familie in de kamer, eindeloze dagen binnen met Monopoly en Risk, ruzie met de broers, huizen en hotels van Monopoly en legers van Risk vlogen door de lucht.
Op het werk is de week voor kerst altijd de drukste week van het jaar. Er is een berg stukken waar het bestuur nog een besluit over moet nemen en deze besluiten moeten ook allemaal nog voor het eind van het jaar met de buitenwereld gedeeld worden. Alsof op eerste kerstdag de wereld ophoudt te bestaan…
Ik denk dat kerst vaak tegenvalt omdat er zo’n grote druk op wordt gelegd dat het gezellig is. Het perfecte kerstdiner moet gemaakt worden met een recept en ingrediënten die we niet kennen, mooie kleren aan die niet vies mogen worden en er mag geen onvertogen woord vallen tijdens het kerstdiner. (Wat voortdurend op de loer ligt in de kerststress.)
Dit jaar hadden we een vrij rustige kerst. Eerste kerstdag mijn schoonzus en zwager, tweede kerstdag met z’n tweeën thuis, de dag na kerst naar mijn ouders. De restjes van het kerstdiner moeten nog opgegeten worden en dan kan alles weer normaal worden. Wat mij betreft kan dan de vrede losbarsten.
De kerstliedjes van Sky Radio mogen weer in de kast. Die ruil ik voor het nummer Turn turn turn van The Byrds, in de uitvoering van Ilse de Lange. “To everything, turn, turn, turn, there is a season, turn, turn, turn…” De tekst is gebaseerd op de tekst uit Prediker ‘Alles heeft zijn tijd’. “Voor alles wat er gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel.”
Nadat de restjes van het kerstdiner op zijn, verlang ik naar een gewoon bord boerenkool. De kerstboom laat ik nog even staan tot de volgende feestdag.
Tim Smid
Winterdagje is de opvolger van Herfstdagje. Miniatuurtjes om de lezer een hart onder de riem te steken in Corona tijd. Twee keer in de week: op dinsdag en op vrijdag. Naast de inmiddels vertrouwde schrijvers: Tirtsa Liefting, Matty Metzlar, Tim Smid en Evert Jan Veldman, zijn vier gastcolumnisten gevraagd: Alexandra Matz, Erwin Landman, Marieke Laauwen en Arjen Zijderveld.
