Eenzame uitvaart
Wat als je het toebehoren was kwijtgeraakt
Alleen jouw naam bleef bestaan
Jouw herinneringen werden, als verloren voorwerpen,
nooit meer opgehaald
Wat als er geen verleden meer was om je aan te kleden?
Wat droeg je dan?
Hoe hield je jezelf warm zonder woorden van geliefden?
En hoe kun je kwijtraken
Tussen de voegen van liefde
In kieren van onvermogen
Hoe lang geleden huilden mensen al om jouw verlies ?
Terwijl je er nog was
Maar je was zo intens kwijt
Dat ze je niet meer zagen
Je was doorzichtig geworden
Met de straat vergroeid
Als een schutkleur van verdriet
Hoe verdwaalde je in de context van je bestaan ?
Besta je nog als niemand je kent?
Wat als je het toebehoren was kwijtgeraakt
Wij noemen dan nu de naam die bleef bestaan
Die blijft bestaan
Duizend keer
En beseffen dat die naam jaren
met liefde werd gekoesterd
Gedragen
Een naam is toebehoren
Elke naam is immers gegeven
Vanuit de diepste verbinding
Je bent nooit meer kwijt
Niet meer kwijt
Wij koesteren jouw naam
Renée Luth
Stadsdichter Groningen
EJV2019
