‘Voor elke dag, zo lang het Coronavirus het leven ontregelt, een hart onder de riem gestoken..’
15 maart was daar ineens het eerste Alledagje. Het moest een rode draad worden door Coronatijd. Om je aan vast te kunnen houden. Om je aan op te kunnen trekken. Tirtsa en ik schreven om en om. Matty en Tim voegden zich bij ons. Zo konden we het volhouden. Want een Alledagje is pas echt een Alledagje als die er ook elke dag is. Behalve dan op zondag. Dan was er altijd al een uitgebreide: de Preek van de Week.
Nu de zomer aanbreekt, en alles nog lang niet weer ‘gewoon’ is, wordt het Alledagje een Zomerdagje. Twee keer in de week. Op dinsdag en op vrijdag. Om onszelf als schrijvers de kans te geven nieuwe inspiratie op te doen.
Als medio augustus de scholen weer beginnen, verandert het Zomerdagje in een ‘Om-de-dag’. Dag Alledagje! Het was fijn dat je er was.
Heel, heel veel dank voor jullie inspanning, creativiteit, volharding en voor ons als gemeenteleden, inspiratie🎶🎶🎶😇🎶🎶🎶😊
Ik zal jullie Alledagjes zeker af en toe teruglezen. Iedere schrijver een fijne en welverdiende zomervakantie!