Voor elke dag, zo lang het Coronavirus het leven ontregelt, een hart onder de riem gestoken door ds. Tirtsa Liefting en ds. Evert Jan Veldman.
Zondag 15 maart ’20
Ik voel me vrij als ik een keer niet naar de kerk hoef. Dan ligt de hele zondag voor me open. De hond heeft feest omdat de ochtendwandeling langer mag duren. Ik zing een morgenlied met alleen de hond die mij hoort: ‘Dit is een morgen als ooit de eerste / zingende vogels geven hem door..’ (Lb 216) ‘Ja, zo kan het ook,’ denk ik dan.
Maar vanmorgen voelt het anders. De kerkdienst gaat niet door. Volgende week ook niet. Net zo min als de week daarop. De vogels zingen met de week mooier nu de lente er aan zit te komen. Maar ik geniet er minder van. Ik wil een morgenlied zingen met mensen om me heen in de Nieuwe Kerk.
God, bind ons aan elkaar. Juist nu we afstand moeten houden. Laat elke vogel, die ik hoor zingen, een gezicht tevoorschijn toveren. Van die en die en die. Ik ben niet alleen. We zijn elkaar gegeven. Goddank. Amen
Evert Jan Veldman
Mooi dat jullie dit de komende weken gaan doen. Een licht rondstrooien via deze blog. Dank daarvoor.
Johan Ellen