Zomerdagje is de opvolger van Alledag. Miniatuurtjes om de lezer een hart onder de riem te steken in Corona tijd. Nu twee keer in de week: op dinsdag en op vrijdag.
11 september 2020
Afgelopen week kwam ik na lange tijd weer mijn postzegel verzameling op het spoor, wat resulteerde in een avond bladeren door prachtige collecties postzegels van landen, dieren, bloemen etc. Als kind heb ik veel verzameld, van postzegels tot Diddl en van stickers tot gedroogde bloemen voor mijn herbarium. Om vervolgens uren door mijn albums te bladeren vol enthousiasme over die unieke postzegel of het verhaal achter die ene bloem. Tegenwoordig verzamel ik niet meer zo veel, als je mijn groeiend garderobe, theologische lectuur en mijn collectie sauzen, kruiden en specerijen niet meerekent.
Tegelijk verzamelen we als mens volgens mij voortdurend. We verzamelen ontmoetingen, verhalen, levenslessen en ervaringen. Zowel positief als negatief. Sommige stoppen we het liefst zo ver mogelijk weg, maar anderen halen we zo vaak naar boven als het maar kan. Sommige zijn heel persoonlijk, anderen delen we graag met anderen. Maar hoe het ook zij, het verzamelen van die ervaringen en herinneringen of het delen daarvan maakt dat we groeien en het vergroot ons verstaan. Ze helpen ons te relativeren of verdiepen juist onze verbinding met de ander.
We kunnen niet zonder verzamelingen, en tegelijk dragen ze altijd het risico met zich mee dat we er in blijven hangen of dat we alleen nog maar bezig zijn met wat nog mist. Dat kan problematisch worden wanneer dit betekent dat we niet meer kunnen genieten van het hier en nu. Maar is diepe vreugde tegelijk juist niet vaak te vinden in de herinnering aan iemand of in het toeleven naar iets?
En is dat ook niet net zo in het geloof? Ook in ons leven en geloof kunnen we niet zonder eerdere ervaringen die ons doen vertrouwen of zonder de beloften die ons doen hopen. Wat dat betreft kunnen we in ons eigen geloof of als geloofsgemeenschap ook niet zonder het verzamelen van getuigenissen, ervaringen, wijsheden en voorbeelden uit ons eigen leven en uit de generaties voor ons. De twijfels en getuigenissen van de psalmschrijvers, de wijsheden van de kerkvaders, maar ook de fouten die door de kerk gemaakt zijn. Want als er een verzameling divers is dan is dat wel de verzameling aan teksten of ervaringen die we in de Bijbel tegenkomen of de verzameling die kerk heet. Meer nog, het is een verzameling die (gelukkig) nog steeds groeit. In onze verzamelde diversiteit als mensen, door generaties en culturen heen, groeien we steeds meer toe naar de volheid van Christus.
ds. Tirtsa Liefting
