Herfstdagje is de opvolger van Zomerdagje. Miniatuurtjes om de lezer een hart onder de riem te steken in Corona tijd. Twee keer in de week: op dinsdag en op vrijdag. Naast de inmiddels vertrouwde schrijvers: Tirtsa Liefting, Matty Metzlar, Tim Smid en Evert Jan Veldman, zijn vier gastcolumnisten gevraagd: Alexandra Matz, Erwin Landman, Marieke Laauwen en Arjen Zijderveld.
Afgelopen zondag, op Coming Out Day, keek ik naar de verwondering waarin Anne-Marie van Briemen aan het woord was over haar weg van ‘bonds’-meisje tot predikante getrouwd met een vrouw. Ik herinner me nog hoe zij, als spreker op jongerenweekenden van de HGJB, mij (zelf ‘bonds’-meisje) vroeger al ontzettend inspireerde. Maar deze zondag raakte haar verhaal me in het bijzonder. Kwetsbaar en tegelijk ontzettend bemoedigend en inspirerend deelde ze hoe een roeping zich niet laat stoppen en je ware ‘ik’ of de liefde evenmin.
Ze deelde daarbij het onderstaande, voor mij nog onbekende, gebed van de theoloog, monnik en sociaal activist Thomas Merton. Een gebed wat mij en misschien wel veel van ons uit het hart gegrepen is. Zeker op die momenten dat we er misschien zelf mee worstelen om onszelf te zijn of ons ware zelf aan anderen te tonen. Op momenten dat de toekomst ontzettend onzeker of beangstigend voelt. Of op die momenten dat het leven of ons geloof meer zoeken dan vinden lijkt.
De verzuchting, maar ook het verlangen en vertrouwen wat in het gebed door klinkt is juist in deze dagen zo herkenbaar en onmisbaar.
Heer, mijn God,
Ik weet niet waar ik heen ga.
Ik ken de weg niet die voor me ligt.
Ik kan niet met zekerheid zeggen
waar hij zal eindigen.
Ook ken ik mezelf niet echt,
en als ik denk dat ik uw wil volg,
dan betekent dit nog niet
dat ik dat ook werkelijk doe.
Maar ik geloof dat het verlangen om U te behagen
U in feite ook behaagt.
En ik hoop dat ik dat verlangen heb
bij alles wat ik doe.
Ik hoop nooit iets te doen zonder dat verlangen.
Als ik dit doe dan weet ik
dat U mij zult leiden langs het rechte pad,
hoewel ik er misschien niets van begrijp.
Daarom zal ik altijd op U vertrouwen,
ook al lijk ik verloren en in de schaduw van de dood.
Ik zal niet bang zijn
want U bent altijd bij mij,
en U zult mij nooit aan mijn lot overlaten
om mijn gevaren alleen te doorstaan.
- Thomas Merton
————————————-
Voor het interview met Anne-Marie van Briemen:
https://www.npostart.nl/de-verwondering/11-10-2020/KN_1716109
