4 december 2020
Deze zaterdag ben ik weer even in Houten bij mijn ouders op bezoek. Nu ik al een tijd niet meer thuis woon en ze niet zo regelmatig meer zie, zijn het altijd momenten waar ik naar uit kijk. Dat dit wederzijds is blijkt wel. Nog iedere keer dat ik aanbel hoor ik mijn vader naar beneden stommelen, waarna hij de deur openzwaait en me (in pre-corona tijd) met een dikke knuffel binnen laat. Eenmaal binnen komt de geur van vers gebakken appeltaart, koffie of wat anders lekkers me al tegemoet. De kaarsjes branden gezellig en ik zie mijn moeder nog net de laatste dingen aan kant doen.
Misschien maakt mijn verwachting het nog net iets mooier dan het is, maar toch een beter beeld voor Advent kan ik toch niet bedenken. Advent, de tijd die door de vroege christelijke gemeenten apart werd gezet als voorbereiding op het mysterie dat we straks vieren met Kerst: de komst van God met ons; God die mens werd.
Een voorbereiding, dat wel. Want waar in de stad de etalages al vol staan met kerstcadeaus en de kerstliedjes al overal op de radio te horen zijn, is Advent in de kerk een meer plechtige tijd van voorbereiding en verwachting. En toch is die combinatie van feest en plechtigheid in de kerk nooit gezien als een tegenstrijdigheid, maar juist als een betekenisvolle paradox. Advent als een tijd van voorbereiding, verwachting en oefening helpt ons om meer ruimte te maken voor de vreugde, zodat we volledig voorbereidt zijn om God te ontvangen. Tijdens Advent bereiden we ons namelijk niet alleen voor op het feest van Kerst (de herinnering aan God die naar de wereld kwam), maar we bereiden ons ook voor op de vele manieren waarop hij nu al naar ons toe komt en we kijken uit naar zijn toekomstige komst in glorie.
Advent betekent tenslotte ‘komst’. Christus kwam, Christus komt, Christus zal weer komen. Er is geen tijd waarin Jezus Christus niet God met ons is. Samen bereiden we ons voor, verlangen we ernaar en oefenen we onszelf in ruimte maken, thuis en in de kerk (misschien wel met een eigen adventskalender 😉).
Tirtsa Liefting
Herfstdagje is de opvolger van Zomerdagje. Miniatuurtjes om de lezer een hart onder de riem te steken in Corona tijd. Twee keer in de week: op dinsdag en op vrijdag. Naast de inmiddels vertrouwde schrijvers: Tirtsa Liefting, Matty Metzlar, Tim Smid en Evert Jan Veldman, zijn vier gastcolumnisten gevraagd: Alexandra Matz, Erwin Landman, Marieke Laauwen en Arjen Zijderveld.
