13 juni ’20 – Een gastblog door Pier Hiemstra
Omhelzen
Er is een ikoon waarop te zien is hoe de apostelen Petrus en Paulus elkaar omhelzen en kussen. In de Lukas Passion van J.S. Bach is er één aria waarin een tenor zingt over het verlangen om de geliefde nog één maal te kussen. Aan deze twee feiten die los van elkaar op radio 4 gememoreerd werden, moest ik deze week denken met een soort van weemoed. Het leven is er niet eenvoudiger op geworden nu er letterlijk meer afstand moet worden bewaard, als we niet tot dezelfde huishouding behoren. Nu is er in de opsomming over dat er voor Alles er een tijd is volgens Prediker in zijn gelijknamige boek en dat er ook een tijd is om zich te onthouden van omhelzen. Wat betekent dat? Dat betekent dat het oké is om op jezelf terug te vallen en om juist dan te bedenken dat je beter afstand kan bewaren. Want niet iedereen heeft iemand die hij of zij mag omhelzen in het dagelijks leven. Soms is er sprake van verlies door omstandigheden zodat er afstand blijft. Zolang er geen vaccin is tegen het virus, blijft de situatie zo. Toch mogen we denk ik, verwachten dat er over niet al te lange tijd dat middel er zal zijn. De laatste berichten hierover sinds gisteren zijn bemoedigend.
