Herfstdagje is de opvolger van Zomerdagje. Miniatuurtjes om de lezer een hart onder de riem te steken in Corona tijd. Twee keer in de week: op dinsdag en op vrijdag. Naast de inmiddels vertrouwde schrijvers: Tirtsa Liefting, Matty Metzlar, Tim Smid en Evert Jan Veldman, zijn vier gastcolumnisten gevraagd: Alexandra Matz, Erwin Landman, Marieke Laauwen en Arjen Zijderveld.
23 oktober ’20 – Hemelse Dans
Kun je iets heel leuk vinden en er toch ontzettend slecht in zijn? Jazeker.
In mijn geval is dat ritmisch bewegen op muziek. Dansen als David voor God gaat hem voor mij niet worden, zoveel is sinds mijn prille kinderjaren duidelijk. Niet dat ik het niet leuk vind: van een hiphop-cursus tot stijldansen, ik heb van alles geprobeerd. Mijn ouders mochten keer op keer opdraven voor dansvoorstellingen en mij er achteraf van verzekeren dat écht niemand het doorhad dat ik naar links holde terwijl de rest van de troupe naar rechts zwierde.
Éénzelfde probleem kwam ik in mijn studententijd bij feestjes en uitgaan tegen. Ik heb hier inmiddels een oplossing op gevonden en pak mijn kans om te shinen bij liedjes met simpele, vaste passen die je in het uitgaanscircuit vroeg of laat tijdens het “foute uur” tegenkomt. U kent ze wel, dansen als de Macarena of een simpele carnavalskraker waarin de aanwijzingen “van LINKS … naar RECHTS!” zo hard door de speakers schallen dat je, meegetrokken door de menigte, het gewoon niet kúnt verprutsen.
Bij gebrek aan feestjes de afgelopen maanden, kwam ik speurend naar dit soort dansjes op YouTube een poosje geleden de Jerusalema Dance Challenge tegen. Dikke kans dat u deze challenge ook voorbij heeft zien komen.
Jerusalema (Master KG ft. Nomcebo Zikode) is een Zuid-Afrikaans nummer dat de wereld heeft veroverd. Het lied werd al in december 2019 uitgebracht, maar verscheen op het wereldtoneel nadat een groep Angolese jongeren er in februari een aanstekelijke dans aan verbond. Inmiddels is het lied een volkslied tegen Corona en voor verbondenheid geworden. Mensen van over de hele wereld doen mee aan de dans, van militairen tot nonnen.
In Nederland zijn het vooral zorgmedewerkers, zoals van ons eigen Martiniziekenhuis. De NOS wijdde er een artikel aan, waarin een verpleegkundige opmerkte hoe samenbindend het meedoen aan de challenge was: “Als het moeilijker wordt, heb je positiviteit nodig. Als je dit filmpje terugkijkt, krijg je weer vertrouwen in alles. Hier kunnen mensen op terugvallen.”
Voor mij zijn de danspasjes helaas te hoog gegrepen. Maar geïntrigeerd door de titel van het lied, ben ik toch iets verder de inhoud van het nummer ingedoken. Voor mijn westerse oren klinkt de muziek niet gelijk heel geestelijk, maar niets is minder waar. Het is een lied van de genre “gospel house”, een lekkere dancetrack met een christelijke boodschap. Vertaald uit het Zulu is de tekst:
Jeruzalem is mijn thuis
Ga met mij mee
Laat mij hier niet achter
Dit is niet mijn thuis
Mijn koninkrijk is niet hier
Bewaar mij
Een echt pelgrimslied dus. Een gebed om bescherming, het bewustzijn dat er méér is. Ik koester niet de illusie dat iedereen die meedoet aan de challenge zich bewust is van de diepere betekenis van de woorden waar ze op dansen. En ik weet niet of dat iets uitmaakt. Jerusalema geeft vrolijkheid. Een lichtpuntje te midden van de donkere wolken die zich opstapelen, een lied van hoop. Een lied dat gemeenschap schept, dat mensen met elkaar verbindt. Een lied als een kerk. En ik dans in gedachten mee.
Alexandra Matz
Dank voor je inspiratie tekst. Ik heb de nonnen zien dansen, het originele lied met film gezien, met al die kinderen erbij en ook het filmpje van het Martiniziekenhuis. Wat leuk om dat allemaal erbij te zetten. Ik word er inderdaad vrolijk van. Juist als je de links aanklikt, begrijp je wat het ons doet als mensen samen dansen, samen iets doen.
Hoopvol.
Nelleke