Voor elke dag, zo lang het Coronavirus het leven ontregelt, een hart onder de riem gestoken door ds. Tirtsa Liefting en ds. Evert Jan Veldman.
30 april ’20
Iemand deelt met enige regelmaat teksten met mij. Handgeschreven. In alle rust. Niks: copy paste. Het zijn teksten waar ze zelf doorheen is gekropen. Zoals deze van de onlangs overleden Benedictijner monnik Williges Jäger:
‘Door de kracht van onze zintuigen, dus door ons zien, spreken, aanraken, horen, treden we in contact met de buitenwereld. Maar we kunnen het vermogen van onze zintuigen ook naar binnen keren. Dan leiden ze ons naar een diepe werkelijkheid.’ Zij is niet bang voor haar binnenwereld, ook al is het daar bij haar net als bij mij niet louter pais en vree. Met het ouder worden heeft ze vriendschap gesloten met de stilte.
Maar onlangs belde ze me bezorgd op. Het isolement als gevolg van de Corona crisis doet iets met haar gesproken taal. ‘Ik merk dat het me moeite kost om goed te formuleren wat ik zeggen wil. Het komt niet meer vanzelf.’ Telefonisch contact is toch wat anders dan een gesprek van mens tot mens. De spreektaal kan blijkbaar verarmen als een mens de ander niet meer kan ontmoeten van aangezicht tot aangezicht. Daar veranderen de meest diepzinnige gedachten en de mooiste gedichten, geschreven zwart op wit, niets aan. De oefening om onze zintuigen naar binnen te keren en het leren liefhebben van de stilte, heeft het contact met de buitenwereld nodig. Niet alleen via beeldscherm of telefoonlijn, maar van aangezicht tot aangezicht.
Goede God, ik weet niet goed meer wat ik bidden moet. Er vallen gaten in mijn zinnen. Ik krijg het niet meer rond. Niet dat dat het ergste is. Maar ik mis de nabijheid van een mens die aan een half woord van mij genoeg heeft. Ik mis de arm om de schouder die rond maakt wat niet rond te krijgen was. Ik kan niet wachten tot het allemaal weer kan. En zolang ik moet wachten, wilt u dan mijn huisgenoot zijn? Amen.
30 april was eerder Koninginnedag, en nu citeer je een vrouw die voor mij vandaag de koningin van je gemeenteleden mag zijn. Het is zo wezenlijk wat zij aanreikt, en er zijn vast best wat mensen die dit herkennen.
Dank voor de manier, dominee, waarop je hiermee bent omgegaan. !!