Kinderverhaal: Zwaaien naar de nieuwe koning

This content has been archived. It may no longer be relevant

Het is druk in de tuin van opa Bram. Iedereen helpt een handje mee. Opa Bram loopt glunderend rond. ‘Wat mooi, wat mooi’ zegt hij steeds weer opnieuw. De pappa van Micha knipt met een grote schaar takken van de appelboom. ‘Wat doe je nou?’ vraagt Micha boos. ‘Zo gaat de boom dood, hoor.’ Micha’s vader kijkt om. ‘Ik snoei de takken’ zegt hij. ‘Dan gaat de boom nog beter groeien. Het duurt even, maar over een tijdje komt er weer nieuw leven aan de boom. Geloof me maar. ‘

Micha kijkt naar de takken die nu op de grond liggen. ‘Opa Bram’ vraagt hij dan, mag ik deze takken meenemen?‘
‘Als je er maar niet mee gaat vechten,’ lacht opa Bram.
‘Natuurlijk niet !’ roept Micha. ‘We gaan ermee zwaaien, naar de nieuwe Koning.’

Opa zucht. ‘Is er nu alweer een nieuwe koning? vraagt hij. ‘Ik heb al zoveel koningen gezien. In het begin beloven ze van alles. Maar na een tijdje gaan ze vooral de baas spelen. Ze brengen alleen maar narigheid.’

Micha schudt zijn hoofd en lacht. ‘Déze koning brengt vrede, zegt hij. ‘Hij kijkt niet op mensen neer, maar kijkt naar ze om.’ ‘Eerst zien, dan geloven, bromt opa Bram.

Mirjam komt aangerend. ‘Kom snel’ roept ze. ‘Het gaat beginnen!’ Micha ziet een grote groep mensen aankomen. Ze trekken hun jassen uit en leggen die neer. ‘Hoera!’ roepen ze.
‘Leve de koning! Een nieuw begin! ‘

Daar is hij dan. Koning Jezus. Op een ezel. Opa Bram zucht ervan. ‘Wat mooi, wat mooi,’ zegt hij.

Lezing: Lucas 19:39-40
In de koffer: tak

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.