Voor elke dag, zo lang het Coronavirus het leven ontregelt, een hart onder de riem gestoken door ds. Tirtsa Liefting en ds. Evert Jan Veldman.
Woensdag 8 April ’20
Opnieuw een gedeelte uit Jesaja over de lijdende knecht.
Jesaja 50: 4-9a
4God, de HEER, gaf mij een vaardige tong, waarmee ik de moedeloze kan opbeuren. Elke ochtend wekt hij mijn oor, zodat het toegerust is om aandachtig te horen. 5God, de HEER, heeft mijn oren geopend en ik heb geen verzet geboden, ik ben niet teruggedeinsd. 6Ik heb mijn rug blootgesteld aan mijn folteraars, wie mij de baard uittrokken, bood ik mijn wangen aan. Ik heb mijn gezicht niet verborgen toen ze mij beschimpten en bespuwden. 7God, de HEER, zal mij helpen, daarom word ik niet gekwetst en is mijn gezicht zo onbewogen als een rots, want ik weet dat ik niet beschaamd zal staan. 8Hij die mij recht verschaft is nabij. Wie durft tegen mij een geding aan te spannen? Laten we samen voor het gerecht verschijnen. Wie is mijn tegenstander in deze zaak? Laat hij mij tegemoet treden. 9God, de HEER, zal mij helpen –wie zal mij dan veroordelen?
Wat me opvalt in het gedeelte zijn die eerste verzen waar horen en spreken nauw met elkaar verbonden worden. De vaardige tong om de moedeloze op te beuren staat niet los van het oor dat toegerust is om te horen. En ik denk dat daar een diepe waarheid in zit, zowel richting God als de ander.
Dietrich Bonhoeffer zegt dat onze eerste dienst aan de ander de dienst van het luisteren is. Onverdeelde aandacht voor het verhaal van de ander, zonder direct met oplossingen of adviezen te komen, vaak is juist dat nog een stuk lastiger. Maar het is daar dat de ruimte ontstaat om tot de kern te komen, om er daadwerkelijk voor de ander te zijn, ook als er geen belofte is dat het goed komt.
En dat klinkt ook door in de stem van dit gedeelte, in dit geval in zijn relatie tot God. De situatie ziet er niet rooskleurig uit, maar vanuit het aandachtig horen naar God is de overtuiging ontstaan dat hij ondank alles niet beschaamd zal staan. Dat God, de Heer, hem zal helpen.
Het is die luisterende houding waar we in deze dagen niet zonder kunnen. Een luisterend oor voor de zorgen, de vragen en de angsten van de ander. Een luisterend oor voor God, voor het verhaal van zijn lijden, dood en opstanding, en de hoop die dat brengt in deze tijd.
