Voor elke dag, zo lang het Coronavirus het leven ontregelt, een hart onder de riem gestoken door ds. Tirtsa Liefting en ds. Evert Jan Veldman.
31 maart
Rust – Reinheid – Regelmaat. Het zijn de basisregels uit oma’s tijd, die het nog steeds goed doen bij het opgroeien van een kind. Maar ze zijn ook handig voor volwassenen in tijden als deze. De reinheid in het midden: ik heb nog nooit in mijn leven zo vaak en zo grondig mijn handen gewassen. Ze zien er dan ook niet uit. Niet alleen de zeep vliegt erdoor, ook de handcrème. Elke keer als ik mijn handen verzorg, ben ik me weer bewust waar ik in de wereld woon en wat een mazzelaar ik ben.
Maar ik wilde het eigenlijk hebben over de regelmaat. Ik herinner me de Marokkaanse man, die jaren in een cel doorbracht onder de grond. Zonder enige rechtsgang. Letterlijk weg gestopt. Al die jaren zag hij het daglicht niet. En toch is hij niet gek geworden. ‘De man in de cel naast me kon ik niet zien. Maar we konden elkaar wel horen. We speelden samen permanent het gewone leven met zijn patronen. Opstaan en naar bed gaan. Boodschappen doen op de markt. Werken. Nieuwtjes uitwisselen. Discussiëren. En als we iets te eten kregen, gingen we samen koken om het verder aan te kleden tot een echte maaltijd, die we dan samen deelden.’
Als de eigen woning iets weg krijgt van een cel omdat je er zo min mogelijk uitgaat; als je je ontregeld voelt in deze gekke tijden, oefen dan vooral de regelmaat. Koester de sleur, waarin de alledaagse dingen hun vaste tijd hebben. Geef de telefoon daarin een ereplekje. Mooi om te zien hoe mensen samen koffiedrinken na de digidienst, via videobellen. En De Minnaar in de Kleine Rozenstraat mag dan dicht zijn, ook dat zie ik al gebeuren: elkaar ontmoeten in de kroeg en het glas heffen op elkaars gezondheid, via Skype.
Goddank voor elke nieuwe dag en voor de nacht die ons de rust gunt; voor de bloemen die bloeien omdat het er de tijd voor is; voor de vogels die zich uitsloven met hun hoogste lied. Dat de regelmaat ons mag dragen, God. En dat de verbeeldingskracht onze hoop wakker houdt op een nieuwe tijd waarin we elkaar weer mogen omarmen. Amen.
