Kinderverhaal: Liefde is een werkwoord

This content has been archived. It may no longer be relevant

Lezing:    Johannes 14:23-29

“Hoe was het op school?,” vraagt Jezus. “Saai,” zucht Micha. “We moesten een streep zetten onder alle werkwoorden in een zin. Maar toen ik vroeg waaróm dat moest, keek meester Job me niet eens aan. Dus vroeg ik het nog een keer. Toen werd hij kwaad en zei: ‘Omdat ík het zeg’. Ik vind werkwoorden stom.”

“Ik heb een lievelingswerkwoord,” zegt Jezus. In het zand schrijft Hij het woord op. “Liefde,” leest Mirjam.  “Dat vindt meester Job vast geen werkwoord.” “Dan heeft meester Job nog veel te leren,” zegt Jezus. “Werkwoorden vertellen wat iemand doet. En liefde is iets wat je doet.”

“Je weet het weer mooi te zeggen,” lacht Micha. “Kan jij niet onze meester worden? Jij zult nooit zeggen: ‘Omdat ik het zeg’. Trouwens, wat jij zegt, dat wil ik ook wel doen.” Jezus strijkt door Micha’s haar. “Fijn om te horen,” zegt Hij. “Trouwens, wat Ik zeg, heb ik ook weer geleerd, van mijn Vader.”

“Op een dag zal ik weer bij Hem zijn.” “Dat wil ik niet,” schrikt Mirjam. “Ik zal niet echt weg zijn,” zegt Jezus. “Ik laat het woordje liefde achter. Elke keer als je niet meer weet hoe het moet, kijk dan naar dat woord. Dan weet je dat liefde iets is wat je doet. Door een ander in zijn ogen te kijken. Echt naar iemand te luisteren. En werk te maken van de liefde.”

Micha zoekt een grote stok. Met een grijns op zijn gezicht loopt hij naar het woordje liefde. En zet er een grote streep onder. ken op

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.