Van a naar b gaat in mijn stad het snelst op de fiets. Het geeft me een kick om met een stevig tempo het centrum te doorkruisen. Dat vraagt stuurmanskunst en het vermogen snel te reageren. En passant test ik mijn conditie. Niet slecht voor een zestiger, stel ik tevreden vast. Hier en daar kijkt […]
Categorie: Evert Jan blogt
De kerk begon te dansen
De Nieuwe Kerk zit wel vaker vol bij evenementen. Maar deze keer was het anders. Niet louter wit, wel opgevoed en op leeftijd, zoals bijvoorbeeld bij de Belcampolezing. Of rond de dertig, zoals bij de optredens tijdens Eurosonic. Nee, alles was zaterdagavond samen: verschillend van leeftijd, kleur en levensovertuiging. En ze hadden elkaar nodig om […]
Let niet op de rommel
Black Friday ligt achter ons. Kerst kan niet wachten. De tijd er tussenin heet Advent. En dat is nu. Maar of Advent de tijd krijgt? Advent, dat is: er zit iets aan te komen. Ja, Kerst. Maar dat dekt niet de lading. Er zindert iets. Er hangt iets in de lucht. Je hoeft er niet […]
Soms mag de tijd wat langer duren
In de zomer staan we wat minder op tijd. De dagen zijn langer. Er is meer tijd en er hoeft wat minder. Veel mensen gaan er op uit. Ze zitten anders op hun fiets dan wanneer ze zich naar hun werk haasten. Ze kijken meer om zich heen. Anderen verbreden hun blikveld in verre oorden […]
Heb je niks beters te doen?
Het autoraam wordt naar beneden gedraaid. De stem van mijn vader: ‘Heb je niks beters te doen?’ Ik trap de bal tegen de blinde muur van het schoolgebouw en waan me een van de groten. Ach ja, ieder mens draagt een vader of moeder mee in het hoofd. Je komt er nooit meer echt van […]
‘Jezus, wat hebben jullie hier neer gezet!’
Vrijdag 3 mei werd aan de Ulgersmaweg een feestje gevierd. Wat begonnen is bij Sietze den Iseger thuis in Beijum, is voortgezet in een bedrijfsruimte aan de Ulgersmaweg: de HulpExpress. Nu een jaar geleden. Marloes de Bie (Bijstand op Maat) trekt haar hoge hakken uit en klimt op een kruk. Ze spreekt de vijfentwintig medewerkers […]
Levende stenen
De kerk wordt verbouwd. Niemand heeft er opdracht voor gegeven. En wat het gaat worden weten we ook al niet. We hebben geen bouwtekening onder ogen gehad. Dat maakt ons onzeker. Soms ook boos. Zoals je je druk kunt maken over raddraaiers die ergens de boel hebben verbouwd. Het tocht je om de oren. Daar […]
Bierblik
Als ik op donderdagmorgen bij de kerk aankom, staat er voor de deur een leeg bierblik op mij te wachten. Precies in het midden van het opstapje. Je kunt er niet omheen. Een enkele keer staat het in het raamkozijn. Maar daar ook altijd in het midden. Niet kapot gedrukt en uit fatsoen. Maar fier […]
Twee mensen gaan verhuizen
Twee mensen gaan verhuizen. Je moet ze laten gaan. Niets bijzonders. Twintig jaar geleden werd de Nieuwe Kerk door haar dominees al een duiventil genoemd. Het is een komen en gaan. Dat zit in het DNA van een binnenstadskerk. Waar komt die knoop in mijn buik dan vandaan? Die behoefte om de boel bij elkaar […]
“Welterusten!”
Het is een mooie zomerse zondagmorgen. Het Nieuwe Kerkhof is nog groen. We fietsen naar de kerk. Er zitten twee studenten in een raam. Ze roepen ons toe: “Welterusten!” We zwaaien terug. Twee mensen op de fiets vóór negen uur op zondagmorgen. Dat kan maar een ding betekenen: Die twee zijn uit geweest. Het is […]
