Alledag

This content has been archived. It may no longer be relevant

Voor elke dag, zo lang het Coronavirus het leven ontregelt, een hart onder de riem gestoken door Tirtsa Liefting, Matty Metzlar, Tim Smid en Evert Jan Veldman.

27 mei ’20
Een kaarsje aansteken. Je hoeft er al lang niet meer ‘Rooms’ voor te zijn. De Nieuwe Kerk is blij met haar Stilteportaal. Anders dan de kerk bleef ze gewoon open toen het land op slot ging. Een veelkleurig palet aan mensen neemt de drempel van het Stilteportaal. Daar kon de gemeente op zondagmorgen alleen maar van dromen. Tuurlijk, geen mens is het zelfde. Maar toch.
Toen ruim twintig jaar geleden in Enschede een woonwijk werd weggevaagd omdat er een vuurwerkopslag was ontploft, heb ik meermalen met open mond staan kijken naar al die mensen die een kaarsje kwamen branden in de Mariakapel van de gelijknamige en zwaar gehavende kerk. Zwart en wit, man en vrouw, in pak en met schort of overall. Het ging het kerkvolk ver te buiten.
Maar het was ver daarvoor dat ik bekeerd ben tot het aansteken van een kaarsje. Losser geworden in de leer? Ruimhartiger? Het hart verloren aan de Oecumene? Misschien ook dat. In een kerk in een arbeidersbuurt in Manchester was kerkasiel verleend aan een politiek geëngageerde Tamil. Niet religieus. Ik zeg het er toch maar even bij. Terwijl ik met hem in gesprek was in een hoekje van de kerk, kwam er een vrouw binnen met een hondje aan de riem. Ze stak drie kaarsen aan, bleef even staan en vertrok weer. De man had goed opgelet. Ik niet. Toen ze vertrokken was, zei hij: ‘Als zij die drie kaarsen niet had gehad, had ze misschien een eind aan haar leven gemaakt.’
Een kaarsje aansteken is meer dan een uitdrukking van een algemeen religieus gevoel, van ‘er is meer’ of ‘baat het niet dan schaadt het niet’. Het is een zich vastklampen aan de bizarre waarheid dat God bij mensen woont, die zich open hebben gehaald aan het leven. Een kerkdienst is mooi, maar alleen als ze van die waarheid getuigt. Om in de kerk te komen, moet je door het Stilteportaal heen.
Hoe het leven er na deze crisis uit zal zien weten we niet. We kunnen daar mooie verhalen over ophangen, vol met idealen. Maar denk niet te gauw dat God in idealen woont. God logeert in het Stilteportaal waar mensen een kaarsje aansteken omdat ze ‘bij God’ niet weten hoe het verder moet.

Goede God, het is me wat die crisis. En de stilte antwoordt: ‘vertel mij wat..’. Ik wil van alles vragen over hoe het zit en zo. En waar het heen gaat. Maar ik kom niet verder dan het aansteken van een kaarsje. En u antwoordt: ‘Ik weet het. Ik heb het gezien.’ Om Jezus’ wil. Amen.

Lees hier meer berichten voor Alledag.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.