Alledag

This content has been archived. It may no longer be relevant

Voor elke dag, zo lang het Coronavirus het leven ontregelt, een hart onder de riem gestoken door ds. Tirtsa Liefting en ds. Evert Jan Veldman.

26 maart
Tijd; tot nu toe hebben we de tijd nodig om te bekomen van de schrik. We zijn ontregeld door wat het virus aanricht in onze wereld en door de impact van de hoogst noodzakelijke maatregelen op ons persoonlijke leven. Tijd; gisteren was de tijd er om uitgebreid te spreken met Anis Ahmed uit Rotterdam. Het was maar even of we waren daar waar we waren gebleven, vijfentwintig jaar geleden. Waar blijft de tijd? ‘Het virus is een klootzak. Het maakt geen verschil tussen moslims, hindoes, christenen of joden!, ‘ zegt hij. Hij lacht dezelfde lach als toen. Altijd met de spiegel in de hand, waarin de mens mag kijken die hokjes nodig heeft om anderen van het lijf te houden. Tijd; tot nu toe hebben we de tijd nodig om nog steeds ‘druk, druk, druk’ te zijn en te doen alsof het meeste nog gewoon hetzelfde is.

Maar dat houd je geen maanden vol. Er komt een moment, waarop je ontdekt dat alles anders is geworden. En dat moment valt samen met de ontdekking dat je alle tijd krijgt om in de spiegel te kijken en niet weg te lopen voor wat je daarin ziet. De ander van het lijf houden is één ding. Maar je bent er zelf ook nog. Wees niet te bang voor de tijd die je in de komende maanden krijgt om te ontdekken wie je bent geworden. Want het rondstrooien van uiterlijkheden ligt even stil. En niet alleen voor jou. De tijd nemen voor jezelf is een even lastige als heilzame exercitie. Het is jouw eigen tocht door de woestijn. Maar je bent daar niet alleen. Gun jezelf en de ander de momenten dat paden even kruisen. Pak de telefoon en bel eens een keer wat langer. Maak anderen deelgenoot van jouw tocht. Tijd is namelijk geen geld meer.

Goede God, wees erbij als ik stil val; als het niet meer lukt om voor de zevende keer als een mier mijn houtje tegen de kluit omhoog te krijgen. Gun mij de zee van tijd. En houd uw hand onder mij als ik bang ben om er in weg te zinken. Wees de schaduw aan mijn rechterhand als ik in de spiegel kijk. En laat mij zijn als u, voor de ander – een oor, een vraag, een woord tijdens een telefoongesprek of mailwisseling. Zegen ons. Dat wij elkaar tot zegen mogen zijn. Amen.

Lees hier meer berichten voor Alledag

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.